Nazywam się Waldemar. W tym roku skończę 54 lata. Mam dorosłego syna z niepełnosprawnością w stopniu znacznym – trisomia dwudziestego pierwszego chromosomu, czyli zespół Downa. Mimo codziennych trudności jakoś z młodym dajemy sobie radę. Staramy się dużo czasu spędzać wspólnie. Robimy sobie pikniki, chodzimy na żużel. Moją ogromną pasją jest wędkarstwo, lubię w ciszy łowić ryby i po prostu być w otoczeniu natury. Od 10 lat jestem jedynym opiekunem Piotra. To dla Niego się staram, chcę być zdrowy i sprawny.

Niestety amputowano mi lewą nogę poniżej kolana. Przeszedłem okres ogromnych bólów fantomowych, wysiłku związanego z hartowaniem kikuta. W końcu udało mi się otrzymać protezę, ale okazało się, że sam sprzęt to nie wszystko. Nikt wcześniej nie wspominał, że funkcjonowanie z protezą może być takie trudne. Chciałbym skorzystać z profesjonalnej nauki chodu, ale mając pod opieką mojego Urwisa nie jestem w stanie pozwolić sobie na odłożenie kwoty, która by mi to umożliwiła. Chciałbym znowu, tak jak wcześniej wyjść z Piotrkiem na piknik, mecz żużlowy czy nad wodę połowić ryby. Wierzę, że z Waszą pomocą przed Nami same dobre chwile. Dziękuje