Mój mąż Łukasz to bardzo rodzinny mężczyzna. Zawsze mogę na Niego liczyć, marzyliśmy o budowie własnego domu. Zdecydował się na pracę w Holandii jako monter izolacji przemysłowych, żeby zarobić na realizacje naszego celu. W każdej chwili, kiedy miał urlop to zajmował się typowymi pracami domowymi. Jest wspaniałym Tatą dla dwójki Naszych synów. Często angażuje ich w drobne prace wprowadzając wiele elementów zabawowych. Wspólnie jeździliśmy na wycieczki, żeby pokazać chłopakom piękne i ciekawe miejsca. Bardzo lubi długie spacery i wycieczki rowerowe. Łukasz zawsze był otwarty i przyjacielski, dzięki czemu na budowach szybko znajdował nowych znajomych. Nie lubi biernie spędzać czasu, zawsze znajduje jakąś aktywność. Nasze marzenie powoli się spełniało, aż do 22.04.2023 roku, kiedy doszło do nieszczęśliwego wypadku. Mąż szedł po wąskich i stromych schodach. Upadł, uderzając głową o kaloryfer umieszczony obok nich. W wyniku uderzenia stracił przytomność, karetka zabrała go w stanie krytycznym do szpitala. Rozpoczęła się walka o życie, operacja trwała kilka długich godzin. Przeprowadzono trepanacje czaszki i wprowadzono Łukasza w stan śpiączki farmakologicznej. Przez długi czas utrzymywało się wysokie ciśnienie śródczaszkowe. Po trwających wieczność dwunastu dniach i dziewięciu próbach wybudzenia w końcu odzyskał przytomność. Obecnie próbuje chodzić, ma zaburzenia pamięci i trudności z poznawaniem bliskich. Potrzebuje intensywnej rehabilitacji neurologicznej, żeby mógł wrócić do mnie i do chłopaków. Kochająca Żona