Nazywam się Ania, mam 64 lata i mieszkam w małym miasteczku Czerniejewo znajdującym się w Wielkopolsce. W wolnym czasie razem z mężem i naszym znajomym sprawowaliśmy opiekę nad dwoma przydrożnymi krzyżami i jedną kapliczką znajdującymi się w okolicy Czerniejewa. Dodatkowo moją pasją była regularna uprawa ogródka. Wszystko to jednak zostało gwałtownie przerwane w maju 2022 roku. Miałam amputację lewej kończyny dolnej powyżej stawu kolanowego. Przed amputacją byłam bardzo aktywną osobą. Moim jedynym i najważniejszym środkiem transportu był rower. Praktycznie codziennie jeździłam nim na cmentarz, gdzie opiekowałam się grobami najbliższych i znajomych. Można powiedzieć, że od tego czasu nie opuszczam swojego mieszkania… Wyjątkiem są jedynie sytuacje, kiedy jadę na badania lub stan mojego zdrowia pogarsza się na tyle, że jest konieczna hospitalizacja. Mieszkam jedynie z mężem, który również ma niepełnosprawność. Ponad trzydzieści lat temu przeszedł poważny wypadek komunikacyjny i w dwóch operacjach miał scalane za pomocą blach obie kości podudzia. W czasie drugiego zabiegu doznał zatoru prawego płuca. Nie jest więc On w stanie pomóc mi wyjść z domu. Moim największym marzeniem jest możliwość opuszczenia mieszkania, które stało się od roku moim więzieniem. Moja jedyna rozrywką pozostaje telewizja i odwiedzający nas od czasu do czasu znajomi. Bardzo chciałabym móc samodzielnie wyjść na zewnątrz. Żeby było to możliwe potrzebuje wsparcia w zakupie odpowiedniego sprzętu oraz regularnej rehabilitacji.